Γλαύκωμα κλειστής γωνίας

Το πρωτοπαθές γλαύκωμα κλειστής γωνίας παρατηρείται όταν, λόγω της ανατομίας του οφθαλμού, η γωνία του προσθίου θαλάμου (μεταξύ του περιφερικού κερατοειδούς και της ίριδας) είναι στενή. Με αποτέλεσμα να δυσχαιρένεται η αποχέτευση του υδατοειδούς υγρού.

Εμφανίζεται συχνότερα σε ασθενείς με υπερμετρωπία και γενικά σε οφθαλμούς με μικρή προσθιοπίσθια διάμετρο. Ενώ σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας παίζει ρόλο και η πάχυνση του φακού λόγω καταρράκτη. Έχει υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης σε άτομα της κίτρινης φυλής και Ινδούς.

Το χρόνιο γλαύκωμα κλειστής γωνίας είναι συνήθως ασυμπτωματικό. Ορισμένοι ασθενείς μπορεί να αναφέρουν επεισόδια πονοκεφάλων, ιδιαίτερα σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, θόλωσης της όρασης και φωτοπικών φαινομένων («φωτοστέφανα» γύρω από φωτεινές πηγές κ.ά.).

Ιδιαίτερη περίπτωση είναι το οξύ γλαύκωμα κλειστής γωνίας. Το οποίο εκδηλώνεται σε περίπτωση που η γωνία του προσθίου θαλάμου κλείσει τελείως από το περιφερικό τμήμα της ίριδας, οπότε έχουμε απότομη αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης. Η συμπτωματολογία του είναι θορυβώδης και περιλαμβάνει έντονο οφθαλμικό άλγος, ερυθρότητα, θολή όραση και πονοκέφαλο, ενώ μπορεί να συνυπάρχουν ναυτία και εμετοί. Είναι επείγουσα κατάσταση και απαιτεί άμεση αντιμετώπιση.

Η αντιμετώπιση του γλαυκώματος κλειστής γωνίας περιλαμβάνει:

• Laser περιφερική ιριδοτομή
• Laser ιριδοπλαστική
• Αφαίρεση καταρράκτη (αν υπάρχει)
• Αν η πίεση παραμένει υψηλή, αντιγλαυκωματική θεραπεία όπως στο γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας.