Κερατόκωνος

Ο κερατόκωνος (keratoconus) είναι μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία διαταράσσεται η φυσιολογική δομή του κερατοειδούς χιτώνα. Αυτός λεπταίνει προοδευτικά, παίρνοντας κωνικό σχήμα, προκαλώντας έτσι μείωση στην ποιότητα και την ποσότητα της όρασης.

Η συχνότητα εμφάνισης της πάθησης είναι 1:2000 άτομα, χωρίς γεωγραφική συσχέτιση. Τις περισσότερες φορές εμφανίζεται σε νεαρούς ενήλικες (20-30 ετών) και συνήθως αφορά και τους δύο οφθαλμούς. Σύμφωνα με έρευνες, ο βασικότερος παράγοντας κινδύνου είναι το οικογενειακό ιστορικό (κληρονομικότητα). Έχουν ενοχοποιηθεί επίσης αλλεργίες των οφθαλμών, καθώς και το συχνό τρίψιμο των ματιών, κυρίως κατά τη παιδική ηλικία.

Το πρώτο σημάδι της νόσου είναι η συνεχόμενη, συχνή αλλαγή της συνταγής των γυαλιών του ασθενούς που χαρακτηρίζεται κυρίως από αύξηση του αστιγματισμού. Άλλα συμπτώματα είναι: φωτοφοβία, μεταμορφοψία (παραμορφωμένη όραση), θολή όραση που δεν διορθώνεται με γυαλιά, δυσανεξία στους μαλακούς φακούς επαφής.

Η διάγνωση επιβεβαιώνεται από την τοπογραφία του κερατοειδούς.

Η αντιμετώπιση έχει στόχο την αναστολή της εξέλιξης της νόσου και τη βελτίωση της όρασης.

• Όσον αφορά το πρώτο, μέθοδος εκλογής είναι το Corneal Collagen Cross Linking (διασύνδεση κολλαγόνου). Με τη χρήση ριβοφλαβίνης (βιταμίνη Β2) και υπεριώδους ακτινοβολίας UV-A πολλαπλασιάζονται οι δεσμοί μεταξύ των δοκίδων κολλαγόνου του κερατοειδούς και αυξάνεται έτσι η σκληρότητά του.
• Για τη βελτίωση της οπτικής οξύτητας χρησιμοποιούνται φακοί επαφής, σκληροί ή ημίσκληροι. Σε προχωρημένες καταστάσεις με μεγάλη πιθανότητα διάτρησης είναι αναγκαία η μεταμόσχευση κερατοειδούς.